Dag 3: Rabat-Meknes-Fez

Vanochtend de dag gestart met een heerlijk Marrokaans ontbijt. Marokkaanse muntthee en pannekoeken, in de mooie binnenplaats van de Riad. Hierna de backpacks op de rug en een stuk naar de auto gelopen, dwars door de souk. Naast de auto heeft een man zijn spulletjes uitgestald voor de plaatselijke rommelmarkt, hij moet het helaas weghalen anders kunnen we niet weg met de auto. Eerst nog even langs de kust gereden om vervolgens het binnenland in te gaan richting Meknes. We houden als point of interest Bab Mansour aan, één van de grootste poorten van Afrika. Als we er bijna zijn belanden we in een verkeerschaos van touristenbussen, paard en wagen en overig verkeer. Ruud houdt zijn hoofd koel en rijdt zo een stadspoort in waarvan we niet weten of dat de bedoeling is. Goed gegokt want we kunnen hier de auto vrij snel parkeren. Uiteraard vindt de parkeerwacht dat hij ons goed geholpen heeft en verwacht weer wat dirhams van ons. Door de Bab Mansour lopend zien we een dakterras vanwaar we alles mooi kunnen gade slaan. De slangenbezweerders, de mensen, de koetsjes enz... Shant heeft zo'n behoefte aan een zwembad dat ze een blauw kleed voor een zwembad aanziet. Nu al last van Fata morgana's 😱. We rijden door naar Fez, maar wat leidt onze navigatie ons via een mooie route. Helemaal door de Midden Atlas. Door prachtige natuur en langs een heel blauw meer. Hierdoor rijden we niet echt snel en doen toch vrij lang over het betrekkelijk korte stuk. Wel genoten! Door de poort van Fez rijdend krijgen we op circa 350 meter van het Hotel een parkeerplaats toegewezen. Zo gaat dat hier. Vervolgens lopen we met onze backpacks op de rug, in de warmte achter de parkeerklerk aan naar ons hotel. Voor 30 Dirham, omgerekend 3 euro, staat onze auto geparkeerd en worden we naar ons hotel begeleid. We hebben een luxe 1001 nacht kamer en het uitzicht op het dakterras is schitterend. Als welkomstdrankje krijgen we muntthee. Na ons gesetteld te hebben, krijgen we de tip om bij Snack Malek te gaan eten. Marokkaanse keuken, goed en niet te duur. Na een wirwar van steegjes en met Google Maps vinden we het eettentje waar we zeer vriendelijk ontvangen worden. Ik denk dat het zo rond 20 uur was en nog steeds 35 graden ofzo. Het zweet loopt overal. Wel echt heerlijk gegeten en genoten van het leven om ons heen. We vinden in het donker zowaar de weg terug. Meiden gaan naar de kamer, wij lopen het dakterras nog even op. Mooi uitzicht wederom met alle lichtjes. Met het gebed door de luidsprekers van de minaretten sluiten we de dag af met een gelukzalig gevoel. Dit was er één om in te lijsten ❤️